نامه به رئیس جمهور آینده                                         5/1/1388

یک ماه پیش خواستند برای ویژه نامه روزنامه اعتماد ملی نامه ای به آقای رئیس جمهور اینده بنویسیم. خیلی ها نوشتند. من هم این نامه را نوشتم که چاپ شد: 

 آقای رئیس جمهور سلام.

 امید وارم شما همان باشید که علاقمند بودم به عنوان رئیس جمهور ملت بزرگ ایران انتخاب شوید. همان که دوست داشتم در طراز ملت ایران باشد. ملت ایران ملت بزرگی است و تاریخ پر افتخاری دارد و دوست دارد که آبروی تاریخی خود را با رئیس جمهورش به دنیا معرفی کند. در هر حال از تلاش دوران انتخابات خسته نباشید. قواعد انتخاب شدن در ایران با استانداردهای دنیا متفاوت است. شما الان آن را خوب فهمیده اید.مهمتر آن که بعد از انتخاب نیز نمی توان امید بست که شما بتوانید حتی آن چه را که به مردم وعده دادید عملی کنید. ما امید وارم توقعاتمان را محدود به حوزه ی اختیار شما بکنیم. اما انتظار داریم که شما هم از همه ی اختیارات خود به نفع مردم استفاده کنید. ما در دنیا تنها کشوری نیستیم که رئیس جمهور و حکومت و قدر ت داریم وتقریبا همه ی دنیا دارای دولت هستندو در همه ی جهان مسائل اقتصادی مشابهی هست. شما را به خدا دوباره همه چیز را از از اول شروع نکنید. ببینید دنیا از چه روشهائی استفاده کرده وموفق شده، شما هم از همان راه بروید. به عقل و خرد جمعی جهان احترام بگذارید. مسائل مشابه با مسائل همه ی مردم دنیا است. ازاین تجربه ی دنیا استفاده کنید.

آقای رئیس جمهور موافقید یک کمی بیشتر استراحت کنید. کشور را نشسته اداره کنید. این کشور از اینکه همیشه در شرایط خاص و حساس بوده خیلی آسیب دیده است. تصمیم بگیرید کاری به دنیا و مشکلات آنها نداشته باشید. خیلی آرام وبی استرس فکر کنید توی این چهار ساله می خواهید فقط به فکر مردم ایران و منافع آنها باشید. با این کار می توانید روابط را با دنیا درست کنید. چرا از اینکه همیشه روی میز همه ی دنیا هستیم لذت ببریم؟ اصلا چه اهانتی از این بالاتر که هر کشوری که دنیا می خواهد مسائلش را با سایر کشورها حل و فصل کند، مارا روی میز بگذارد و از ورقه ی ایران استفاده کند و بعد هم که منافعش را به دست آورد ما را فراموش کند؟ اگر دنیا احساس کند ما خطرناک نیستیم چه اشکالی دارد؟ بگذارید ما با ورقه ی دیگران بازی کنیم ودر صحنه ی آرامش جهانی تاثیر گزار باشیم و اعتبار ملی و تاریخی خود را به دست آوریم. اگر مردم خودتان را به اندازه ی مردم غره اهمیت بدهید جای دوری نمی رود. 

در اطراف ما در این سال های گرانی قیمت نفت کشورهای خلیج فارس همگی صندوق های ذخیره ی ارزی درست کردند. در این بحران اقتصادی جهانی آنها در فکر سرمایه گزاری در سایر کشورها هستند.اگر به هر دلیل نمی توانیم سرمایه های سایر نقاط دنیا را به کشورمان جلب کنیم، حد اقل بتوانیم این سرمایه های اطرافمان را جلب کنیم.ما تنها کشوری  هستیم که ظرفیت جذب اموال این کشورها را دارد. آنها آن قدر کوچک هستند که نمی دانند با سرمایه های خود چه کنند.  سر مایه های اروپائی و آمریکائی پیشکشمان. این کار فقط آرامش و اعتماد سازی نیاز دارد.  آقای رئیس جمهور قبلی که در بهترین شرایط اقتصادی تاریخ ایران رئیس ما بودند  آن قدر شعار دادند و حرف های مختلف زدند که سازمان ملل سه عدد قطعنامه ی تحریم اقتصادی نا قابل در 4 سال علیه ما تصویب کرد. هر کدام از این قطعنامه ها پول مازاد نفت ما را بلعید. خیلی به سرمایه های ملی اسیب رساند. اما در عوض رئیس جمهورمان در دنیا محبوب شد. از مازاد قیمت نفت هم که می گفتند قرار است سر سفره هامان بیاید  تنها خبری نشد. حالا از شما انتظار داریم شاید شما بتوانید حداقل از مازاد قیمت نفت کشورهای خلیج فارس چپزی بر سر سفره ی ملت بیاورید. . دیدید وقتی توقع داریم که ایکاش شما همان باشید که در طراز ملت ایران باشد توقع بیجائی نیست.

آقای رئیس جمهور

در دوران قبلی به اندازه ی کافی برای اصلاح جوانانمان در خیابان ها گشت گذاشتند وارشادشان کردند. در دانشگاه ها که می گفتند باید نشاط سیاسی باشد، بد جوری خفقان و بگیر وببند راه انداختند. در منشور کوروش اولین شاه ایران ملت را از دروغ پرهیز داده بود، ولی دروغ های بزرگی در این سال ها از سوی آدم های بزرگی به ما گفتند.شما به خاطر خدا دستور دهید دیگر توی خیابان ها جوانان را ارشاد نکنند. اینها خودشان ارشاد شده اند. دانشگاه ها را بگذارید کمی نفس بکشند. واز همه مهمتر اگر به ملت نمی توانید همه ی راست ها را بگوئیذ لا اقل تصمیم بگیرید دروغ نگوئید. به خصوص وقتی از توی تلویریون راست راست توی چشم های ما نگاه می کنید. باور کنید ملت می فهمند وقتی به آنها دروغ گفته می شود.

آقای رئیس جمهور اینها کارهائی است که شما می توانید بکنید. از کارهائی که دوست داشتیم منتخب ما بکند و نمی تواند انجام دهد چه فایده دارد که حرف بزنیم؟.

دوره ی قبل از شما کسی رئیس جمهور بود که خیلی از کارهائی را کرد که نمی بایست انجام دهد و خیلی از کارهائی را که می توانست، انجام نداد. ایشان خیلی بر علیه آدم هائی که قبل از خودش کارهای کشور را انجام می دادند، حرف زد. به آنها همه جور تهمت زد. از شما می خواهم که وقت مردم را به مخالفت با آقای احمدی نژاد  وانتقاد از کارهای وی ودوستانش نگیرید.آن جه باید مردم بدانند می دانند. شما کاری کنید که اخلاق در جامعه دوباره زنده شود. مرتب کارهای خوب آقای احمدی نژاد را یادآوری کنید و ار ایشان تشکر کنید. به خصوص از اینکه پشت دوستانش را خالی نمی کرد خیلی از ایشان یاد کنید . خودتان هم این کار را از ایشان یاد بگیرید.

آقای رئیس جمهور

خدا قوت. وقت را هدر نکنید که برای بازگرداندن وضع کشور به مسیری که نیاز و جایگاه مردم ایران اقتضا می کند، خیلی کار دارید.

         منبع: وبلاک شخصی اقای ابطحی